De vakantieperiode gaat beginnen. Heel wat mensen zullen weer op reis gaan of zijn al vertrokken. In het evangelie van deze zondag vernemen we dat Jezus ook op reis gaat. Maar Hij vertrekt niet op vakantie: « toen de dagen van zijn verheffing zijn vervulling naderden, aanvaardde Jezus vastberaden de reis naar Jeruzalem ». Jezus gaat op reis naar Jeruzalem, waar Hij op het kruis zal ‘verheven’ worden, sterven en verrijzen. Die ‘verheffing’ van Jezus hebben we gevierd in de voorbije paastijd, en vieren en gedenken we in elke eucharistie opnieuw. En in elke eucharistie krijgen we de kracht om op onze beurt Jezus te volgen op zijn reis, zoals de apostelen. Want sinds ons doopsel zijn wij met Jezus op weg. Op onze levensreis worden wij uitgenodigd om achter Jezus aan te gaan, Hem te ‘volgen’, te leven als ‘volgelingen’ van Jezus.
Dat is in elk geval een vrije keuze: we kunnen er ook voor kiezen om Jezus niet in ons leven binnen te laten, gelijk de Samaritanen deden, zoals vermeld wordt in dit evangelie.
Maar áls we ervoor kiezen om Jezus te volgen, dan maakt Hij ons duidelijk dat dit niet altijd gemakkelijk is. We zullen onze keuze steeds weer moeten vernieuwen, zeker in moeilijke momenten, als het niet vanzelfsprekend is om te geloven en christen te zijn, om te kiezen voor evangelische waarden.
Maar we zijn niet alleen. Jezus gaat mee op reis. Of liever: wij gaan mee met Hém. Zijn aanwezigheid bemoedigt ons. Hij geeft ons kracht voor onderweg.
En we weten ook wat ons einddoel is: het Rijk van God, de werkelijkheid zoals God ze wil, het nieuwe Jeruzalem, de Stad van God, een goede toekomst die in dit leven begint en voortduurt over de dood heen.
Pastor Benno.
 |
| 'Wat zou Jezus doen?' Vastberaden optrekken naar Jeruzalem ©Philippe Hirsh via pexels |
