Soms komt inspiratie voor de blog uit een onverwachte hoek en sluiten spreuk en ervaring bij mekaar aan. Natuurlijk roept dit warm en zonnig weer gemakkelijk het beeld op van ‘water geven’.
Maar een eerste ervaring was op een wandeling die ik onlangs maakte op de veldweg naar Sint-Stevens-Woluwe. Naast de veldweg ligt landbouwgrond, dit jaar weer deels voor graanteelt. Langs de weg stonden ook klaprozen in bloei. En al is de verleiding soms groot om er te plukken, deze bloemen vragen om te blijven staan want geplukt verwelken ze heel gauw.
Een tweede ervaring was eergisteren op het einde van de naailes. Ik schreef al dat ik elke dinsdagvoormiddag, schoolvakanties uitgezonderd, in Herent ben voor de naaicursus. Voor ons eindigde het schooljaar eergisteren. We besloten de les met een hapje en een drankje, wat de twee vorige jaren niet kon wegens corona. Onze leerkracht had het sprookje van Sneeuwwitje herschreven en voor elk van ons een speciaal en persoonlijk woordje van waardering erin verwerkt. Een onverwacht geschenk! Zij gaf ons ‘figuurlijk water, water waarvan je gaat groeien’.
En dan denk ik aan alle leerkrachten die op die manier om hun leerlingen geven: ‘zorgen dat ze kunnen groeien!’
God, uw Zoon gaf de vrouw aan de waterput ‘water ten leven’.
Help ons om zoals Hij zo om mensen te geven!
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
