De gebedsweek voor de eenheid der christenen

Elk jaar van 18 tot en met 25 januari bidden de christenen van de verschillende Kerken overal ter wereld om eenheid. Om theologische en andere redenen leven Sinds leven wij immers sinds eeuwen in verdeeldheid: protestanten, orthodoxen, anglicanen, katholieken… Dat komt helemaal niet overeen met wat Jezus heeft gewild. Tijdens het Laatste Avondmaal heeft Hij nog gebeden voor de eenheid tussen zijn volgelingen, zoals het evangelie van Johannes vermeldt: “ Laat hen allen één zijn, Vader, zoals U in Mij bent en Ik in U, opdat de wereld gelooft dat U Mij hebt gezonden” (Joh 17, 21). De verdeeldheid van de christenen is dus een tegengetuigenis voor Jezus’ boodschap, want ze belet mensen te geloven in de zending van Jezus. Men kan dan ook spreken van de ‘zonde van de verdeeldheid’.
Ondanks alle pijnlijke meningsverschillen en misverstanden, ondanks godsdienstoorlogen en banvloeken is het verlangen naar eenheid steeds blijven bestaan. Het was de Amerikaanse geestelijke Paul Wattson van de Episcopaalse Kerk, die in 1908 als eerste het initiatief nam om gedurende acht dagen te bidden om eenheid tussen de christenen, en wel van 18 januari (eertijds het feest van Petrus’ Stoel te Rome) en 25 januari (het feest van Paulus’ Bekering). In de jaren daarna al werd dit ‘octaaf voor de eenheid’ goedgekeurd door de paus en werden de katholieken opgeroepen om te bidden voor de eenheid. Ook in verschillende protestantse Kerken kreeg dit initiatief weerklank. Langs katholieke zijde heeft de Franse priester Paul Couturier een nieuwe oriëntatie kunnen geven aan het ‘gebedsoctaaf’: men ging niet zozeer meer bidden om het herstel van de eenheid met Rome, maar wel voor de eenheid van de Kerk ‘zoals Christus die wil’. Ondertussen groeide de zogenaamde Oecumenische Beweging in de wereld. Christenen werden zich meer en meer bewust van de noodzaak van verzoening, samenwerking en eenheid. Het Tweede Vaticaans Concilie heeft in de katholieke Kerk nog meer openheid gebracht voor de eenheid en de weg geopend naar meer dialoog met de andere Kerken.
Sinds 1973 wordt er elk jaar een gebedsbrochure opgesteld door een oecumenisch samengestelde groep, telkens uit een ander deel van de wereld. Daarover en over het gebedsthema van dit jaar kunt u meer lezen in ‘Kerk en leven’ nr 2, dat u vorige week hebt gekregen.
Graag nodig ik u uit om u vandaag aan te sluiten bij het gebed voor deze eerste dag van de gebedsweek:
‘Heer onze God, verlicht ons op de weg naar het licht van Christus, die ons voorgaat en ons leidt. Verlicht ons en blijft bij ons. Zet ons op weg naar de kleine kribbe in ons hart, waar een nog groter licht sluimert. Gij die het licht hebt doen oplichten, wij danken U voor deze ster die nimmer vervaagt, Jezus Christus, onze Heer en Redder. Moge Hij een licht zijn op onze pelgrimsweg. Genees ons in onze verdeeldheid en laat ons streven naar het licht, zodat wij in dat licht onze eenheid mogen terugvinden. Amen.’

Pastor Benno