De Kersttijd is voorbij. De ‘tijd door het jaar’, de ‘gewone’ tijd, is alweer begonnen. Bij wijze van overgang lezen we het bekende evangelie van de bruiloft van Kana, dat helemaal aansluit bij de Kerstfeesten van de voorbije twee zondagen: Epifanie en het Doopsel van Christus, de ‘openbaringsfeesten’, de feesten die ons ‘openbaren’ wie Jezus is. Aan het einde van dit evangelie schrijft de evangelist trouwens: « Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde Zijn heerlijkheid ». Het gebeuren tijdens de bruiloft van Kana is het eerste teken dat Jezus stelt en waaruit blijkt dat Hij door God gezonden is. Hij « openbaart Zijn heerlijkheid »: het wordt duidelijk dat God in Jezus aan het werk is.
Dit evangelie zit vol symboliek.
Vooreerst: het gaat om een bruiloft. In het Oude Testament wordt de relatie tussen God en Zijn volk meermaals vergeleken met de relatie tussen bruidegom en bruid. Dit doet ons beseffen: in Jezus komt God met ons bruiloft vieren. Een huwelijk is een verbond tussen twee mensen. In Jezus sluit God met ons een Nieuw Verbond, onverbrekelijk, voor altijd.
Vervolgens: tijdens de bruiloft verandert Jezus water in wijn. Het water, dat is de mensheid, dat zijn wij. De wijn, dat is het goddelijk leven, het leven dat uit God voortkomt, de « goede wijn die het hart van de mens verblijdt ». Jezus komt ons hart verblijden, veranderen, vernieuwen, ‘vergoddelijken’. Hij schenkt ons goddelijk leven, eeuwig leven in Gods liefde.
En tenslotte, aan het einde van het verhaal zegt de tafelmeester aan Jezus: « U hebt de beste wijn tot nu toe bewaard ». God heeft zich al doen kennen in het Oude Testament. Nu komt Jezus. De beste wijn komt op het laatst. Een nieuwe tijd begint. God wil er een feest van maken.
Pastor Benno.
 |
| Bruiloft van Kana (tussen 1587 en 1641). ©Adam van Noort via wikimedia commons |
