En toch, ik miste iets. Ik miste toekomst, jong leven, mensen die in de volle bloei van het leven staan en die tonen dat er vandaag ook nog mensen zijn die er volledig voor gaan. Die veranderingen aandurven, die het risico nemen, uit hun comfortzone komen, die alles over hebben voor het geluk van hun gezin, hun kinderen. Het geluk van hun kinderen is hun geluk. Geluk vinden in het gewone leven van elke dag. Een lach, het enthousiaste welkom van een kind kan wonderen doen als je moe gewerkt thuis komt van je werk. Meer dan het duurste cadeau geeft dat je vleugels. Dat hoor ik mijn kinderen dikwijls vertellen. En ja, dat maakt ook mij gelukkig.
Toen pastor Gino het zondag in de preek had over de drie wijzen had ik zo'n herkenning. Ook zij zijn buiten hun comfortzone moeten gaan, ze hebben het risico genomen om blindelings een ster te volgen zonder te weten waar die ster hen zou brengen. Ook zij hebben het geluk gevonden in een kind. Niet in rijkdom bij koning Herodes maar in de eenvoud van een stal. Niet in een wereld zonder angsten, zonder zorgen, zonder pijn, maar bij mensen die de moet hebben om in die situatie een kind te laten opgroeien en er alles aan doen om het te geven wat het nodig heeft. Want het geluk van hun kind is ook hun geluk.
Dit wil ik jou toewensen dit jaar, verwondering en vreugde in de kleine dingen van elke dag.
Pastor Mariette
