Eigenlijk wordt er toch veel ‘gekeurd’ in onze samenleving. Er worden zelfs punten op gegeven, zoals in de krant van dinsdag te lezen stond.
En ik moet toegeven dat ‘keuring’ mij niet vreemd is. Naar anderen kijken met een keurende blik omwille van een apart uiterlijk, een kledingstijl die je maar niks vindt, een manier van spreken en handelen, … en soms verandert die ‘keurende’ blik snel in een ‘afkeurende’ blik.
Het is soms alsof we punten geven aan mensen en niet iedereen erin slaagt een voldoende te halen.
En toch wil ik het wel anders maar slaag er niet altijd in. Dat doet me terug denken aan het schrijven van rapporten op school, een taak die je als klastitularis een paar keer per jaar had. Iedere leerkracht kon naast de punten voor zijn of haar vak een eigen bemerking of raadgeving schrijven. Maar als titularis had je als taak een algemene commentaar te schrijven die weergaf wat op de klassenraad was gezegd. Er werd altijd eerst een positieve bemerking geschreven!
Eigenlijk wil God dat ook altijd voor ons doen!
Hij staat niet klaar om ons af te keuren, om ons vast te pinnen op wat we verkeerd of niet doen.
Hij wacht geduldig, met open armen staat hij klaar om ons op te vangen. Het enige wat wij moeten doen is ons ‘omkeren’, volop vertrouwend op Zijn barmhartigheid en liefde voor ons.
God, help mij om zo naar mijn medemensen te kunnen kijken! Want een ‘goedkeurende, bemoedigende’ blik kan wonderen.
Pastor Chris
 |
| © Bond zonder Naam |
