‘Het geduld van de Vader’
Deze evangelietekst begint met gemor van de Farizeeën en schriftgeleerden. Zij begrijpen niet hoe Jezus aan tafel kan gaan met zondaars en tollenaars. Jezus antwoordt met drie parabels. Deze zondag beluisteren we de parabel van de ‘verloren zoon’ of van de ‘barmhartige Vader’.
Dit Bijbelverhaal ligt mij nauw aan het hart. Wat mij vooral treft is het ‘geduld’ van de Vader. Hij dwingt de jongste zoon niet om thuis te blijven. Hij laat hem de vrijheid om zijn eigen weg te zoeken in het leven, ook al leidt die hem weg van de Vader.
De Vader schrijft zijn zoon niet af, zoals de oudste broer eigenlijk met zijn broer doet.
Hij gaat geduldig op uitkijk staan; misschien komt zijn jongste zoon wel tot inkeer.
De Vader verbindt geduld met liefde. Iets met liefde doen is toch iets anders dan een plicht vervullen. Geduld vanuit je hart maakt degene aan wie je ze betoont alleen maar rijker.
God wacht op ons met eindeloos geduld. Hij dwingt ons niet maar blijft uitkijken naar onze terugkomst, hoelang die soms wordt uitgesteld. De verloren zoon verwachtte dat geduld in liefde helemaal niet meer en de oudste zoon begreep het niet.
Daarom mogen wij bidden: ‘Barmhartige Vader, help ons te geloven in Uw liefde en geduld.’
Pastor Chris
Wat je ook gedaan hebt en welke wegen je ook ingeslagen bent, als je terug naar ‘huis’ wilt komen, weet dan dat Ik op je sta te wachten en dat je welkom bent bij Mij – zegt God. Ik wil je omarmen en liefhebben, net zoals voorheen, omdat je mijn kind bent én blijft, wat er ook gebeurt.
Alhoewel je Mij pijn hebt gedaan en Mij ontgoocheld hebt, toch wil Ik je een nieuwe kans geven en opnieuw een toekomst voor je openen. Ik wil je laten delen in de warmte van mijn hart en Ik hoop dat je ook zelf barmhartig kunt zijn voor anderen. Alleen op die manier maak je duidelijk dat Ik jouw Vader ben!
Erwin Roosen
 |
| De terugkeer van de verloren zoon ©Abraham Bosse via wikimedia commons. |
