Komt het allemaal nog goed? En hoe kan geloven daarbij helpen?
Ik denk vooral niet bij de pakken blijven zitten. 'Zien' wat er rond ons gebeurt, de zaken die fout lopen maar ook het goede dat gebeurt. Om één voorbeeld te geven: de spontane solidariteit die ontstaat voor de mensen van Oekraïne. Solidariteit, onder welke vorm ook, zorgt ervoor dat je iemand bent voor iemand. En dat geeft kracht. Liefde geeft kracht. En laat nu juist de 'liefde' de allergrootste kracht zijn die uitgaat van ons geloof.
Wie geloof zegt, zegt ook God. God die is: 'ik zal er zijn voor u'. Hij is er ook voor ons, zeker in tijden van nood. Net zoals Hij de jammerklachten van zijn volk in Egypte gehoord heeft, ziet Hij ook onze nood. Maar hebben wij nog de moed om Hem om hulp te vragen? Durven wij God onze nood toevertrouwen? Als we daarin slagen zal het ons de kracht geven om niet bij de pakken te blijven zitten want Hij geeft ons de kracht om verder te gaan dan wij denken te kunnen.
Dan is er nog dat kleine vlammetje hoop. Ik geef het toe, dat is soms voor mij ook het moeilijkste. Als we uit een dal willen klimmen moeten we soms andere wegen gaan dan we voorzien hadden. Kan ik het aan? Kunnen wij het aan?
Mijn vlammetje hoop werd gisteren morgen gevoed door het evangelie van de verloren zoon of de barmhartige vader. De enige hoop op overleven was, voor de jongste zoon, teruggaan naar zijn vader. Hij was zelfs bereid om als dienstknecht te werken bij zijn vader. Zonder die ommekeer was hij er niet in geslaagd om uit het dal te klimmen waar hij in verzeild was geraakt. Hij heeft zich herpakt en heeft de open armen van zijn vader gevonden. Zijn vlammetje hoop werd gevoed met een overvloed aan liefde.
Ik ben er zeker van: met Geloof, Hoop en Liefde kunnen we de wereld aan. Dat wens ik u allen toe.
Pastor Mariette
