Eergisteren begon de Veertigdagentijd met Aswoensdag. Vanouds is dit een dag van boetedoening. Het is de dag dat we ons hoofd laten bestrooien met as. Op dat moment zegt de priester “Gedenk, o mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren”. Het zijn woorden afkomstig uit Genesis 3, 19. De voorganger kan ook zeggen “bekeer u en open uw hart voor het evangelie”. Sommigen vinden de woorden “gedenk dat je stof bent” nogal zwaar, maar toch vind ik die woorden uitermate krachtig. Deze woorden hebben niet de bedoeling om ons het gevoel te geven dat we niets voorstellen, maar ze zijn vooral bedoeld om ons te doen beseffen wie we werkelijk zijn, opdat we zouden weten dat we door God geschapen zijn, en dat we dus niet zelf onze eigen God zijn. Uit stof van de aarde genomen heeft Hij ons zijn levensadem ingeblazen. De woorden helpen ons dus om terug te keren tot wie we werkelijk zijn, wij broze en breekbare mensen, maar gedragen door God. Het helpt ons te beseffen dat we niet zelf de oorsprong zijn van alles, maar dat alles ons geschonken is, en dat we niet alles in handen hebben. Het helpt ons ook te beseffen dat we daardoor diep verbonden zijn met al het andere dat God heeft geschapen, de aarde en al wat er leeft. Dit alles wordt volgens mij prachtig verwoord in het gebed/lied ‘Dat wij weer weten’ van Andries Govaart, op muziek gezet door Rob Goorhuis. Je kan het hieronder beluisteren. Een mooi gebed om ons hart klaar te maken voor de komende Veertigdagentijd.
Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn, genomen, gevormd, uit stof van de aarde. Dat wij weer weten, dat Gij uw adem ons hebt geschonken; Adem in ons. Adem in ons, breekbaar en broos – kruiken van aarde, dat wij weer weten dat Gij ons vormt.
Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn. Dat wij weer weten, dat wij verwant zijn: rotsen en gras, mensen en lucht, sterren en zaad, nijlpaard en musje. Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn. Dat wij weer weten, dat wij weer keren terug in het stof. Dat wij weer weten, dat wij gemaakt zijn. Dat wij ons voegen in het werk van uw handen.
