Ik weet niet of u het ‘fenomeen’ herkent, maar soms kost het mij moeite om in gang te schieten. Vandaag is blijkbaar zo’n dag, misschien mee onder invloed van een nogal slapeloze nacht.
Wat is ons veel moeite waard?
Vele mensen zullen waarschijnlijk antwoorden: kinderen en zeker kleinkinderen.
Ik herinner mij de uitspraak van iemand die zei: ‘Voor je kinderen spring je maar voor je kleinkinderen loop je.’ Of iemand (om geen naam te noemen) die na een goedgevulde Brusselse leerdag ’s avonds gaat babysitten bij de kleinkinderen.
Velen, ook ikzelf, zullen zeggen: familie en goede vrienden. Het gebeurt regelmatig dat mijn agenda wordt aangepast om iets voor hen te kunnen doen.
Ik zou er ook de pastorale inzet aan willen toevoegen.
En zo kom ik bij dat korte stukje uit het evangelie van Mattheüs 13, 44: ‘Het is met het koninkrijk der hemelen als met een schat, in de akker verborgen. Toen iemand hem vond, verborg hij hem, en van blijdschap ging hij alles verkopen wat hij bezat en kocht hij die akker.’
Ik wens u van harte zo’n schat toe.
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
