Kerk zijn is meer dan eucharistie alleen

Voor moslims is de ramadan begonnen, de traditionele vastenmaand. Het zal ongetwijfeld een rare vastenmaand worden, één zonder familiebijeenkomsten en moskeebezoek. Ook bij moslims zal het breken van de vasten, de zogenaamde iftar-maaltijd, die meestal gepaard gaat met het samenkomen van familie en vrienden, dit jaar vooral een virtueel gebeuren via video zijn. Maar ramadan gaat natuurlijk om meer dan wel of niet eten. Het is ook een maand van solidariteit. En verschillende moslims zeggen dat de corona-crisis ook een bitterzoet voordeel heeft: er is meer liefdadigheid te doen dan anders. Deze uitspraak zette mij aan het denken. Heel vaak klagen wij katholieke christenen over het feit dat we niet meer kunnen samenkomen in de kerk om er de eucharistie te vieren. En bijgevolg beweren we dan dat we eigenlijk niet echt meer kerk kunnen vormen in corona-tijden. Maar ons geloof gaat over veel meer dan louter en alleen het vieren van de eucharistie. Een kerkelijke gemeenschap is gebaseerd op vier pijlers: vieren, verkondigen, gemeenschap vormen en diaconie. Het eerste kan nu eventjes niet, althans toch niet voor de eucharistie in de kerk. Niets belet ons echter om te bidden, alleen thuis, met onze huisgenoten of samen met een grotere groep via internet, wat we ook komende zondag zullen doen. Voor het tweede, ons verdiepen in de Schrift, in ons geloof, is er nu misschien wel meer tijd dan ooit. Wat het derde betreft, het gemeenschap vormen, ook daar kunnen we vandaag mee bezig zijn, weliswaar op een andere manier via telefoon, video, … En net zoals onze moslimbroeders en moslimzusters beweren, kunnen we in deze periode misschien meer dan ooit aan diaconie doen, daar waar we in het gewone drukke leven soms niet aan toekomen. We kunnen ons inzetten voor familieleden, vrienden en buren die het nu moeilijker hebben om bijvoorbeeld boodschappen te doen of kleine klusjes te klaren, we kunnen ons inzetten door als vrijwilliger mee te helpen in organisaties, ziekenhuizen, zorgcentra, … Of misschien door thuis creatief te zijn en hippe en trendy mondmaskers te naaien voor mensen die we kennen die geen naaimachine hebben (ik heb dat bijvoorbeeld niet 😉. Hoe zouden we dan beweren dat we in deze periode geen kerk kunnen vormen? Het leert ons in ieder geval dat kerk zijn meer is dan eucharistie vieren.


Pastor Gino