Ik zat naarstig te werken op mijn computer in het bureel op het gelijkvloers met het raam open. Komt iemand van de kerkfabriek voorbij, bekend om zijn olijkheid. Met een brede glimlach vertelt hij mij dat hij een belangrijke ontdekking heeft gedaan die ook mij zal interesseren. Of ik het woord ‘symposium’ ken, vraagt hij mij. Natuurlijk ken ik dat. Het is een studiebijeenkomst waar men van gedachten wisselt over een bepaald thema. Zoiets als een congres, maar dan doorgaans wat kleiner. In kerkelijke middens wordt zoiets ook nogal eens georganiseerd. Jaja, antwoordt hij. Maar weet je ook waar dat woord vandaan komt en wat het eigenlijk betekent? Ik moet hem het antwoord schuldig blijven. Het is zeker een Grieks woord, probeer ik, ‘symposion’, in het Latijn vervormd tot ‘symposium’. Voor de rest is mijn Grieks niet meer wat het geweest is. En ik meen mij uit mijn studietijd nog te herinneren dat er een boek is van een Grieks filosoof dat zo heet. En dan krijg ik de uitleg. Het woord ‘symposium’ bestaat uit twee delen: ‘sym’ en ‘posium’. ‘Sym’ of ‘syn’ in het Grieks betekent: ‘samen’. Denk maar aan: symmetrie, synthese, synergie… Het tweede deeltje, ‘posion’ komt van het Griekse woord ‘posis’: het drinken. ‘Symposium’ betekent dus eigenlijk: ‘samen drinken’. Dat is interessant! Snel typ ik het woord in op google. Het blijkt zelfs een begrip geweest te zijn in de Griekse oudheid: een symposium was “een eet- en drinkgelag met vrolijk gebabbel en af en toe een ernstige discussie”. Kijkkijk. Wij nemen ons voor om in betere tijden meerdere ‘symposia’ te organiseren. Want het meervoud van ‘symposium’ is ‘symposia’. En goede dingen zijn voor herhaling vatbaar.
Wat is nu de moraal van het verhaal in deze coronatijden? Eén: laten we de humor behouden. Twee: laten we alvast denken aan de leuke dingen die we in de toekomst gaan doen. Zoals daar onder andere zijn: een vrolijke babbel of een goed gesprek. Met of zonder eten en drinken…
Pastor Benno.
