Arbeid is een feest

In onze betere momenten zullen we altijd al wel beseft hebben hoe groot de waarde is van te kunnen werken, maar er zullen elk jaar ook wel momenten geweest zijn waarop we uitkeken naar de vakantie: dat is de tijd waarop er niet moet gewerkt worden. Het zijn misschien nog vooral mensen die hun werk verloren, die bewust waren van de waarde van arbeid. Ik hoorde wel eens zeggen dat de zee aan vrije tijd in de eerste weken voor hen niet onaangenaam was, maar dat dat al héél snel ging vervelen en dat bijzonder snel de dag kwam waarop de hunker naar werk veel groter werd dan het verlangen naar vakantie ooit geweest was.
Ik moet daaraan denken op dit feest van de arbeid. Het is niet dat we ondertussen allemaal al zeven weken werkloos zijn, maar velen zijn dat wel en voor zeer veel anderen lijkt het daar sterk op. Het is waar, ik heb in mijn omgeving nog nooit zo sterk de goesting horen uitspreken om terug te kunnen gaan werken, zoals dat vroeger altijd was. Arbeid is iets dat je kan vieren - je hebt reden om te feesten als je kunt werken - maar het is eigenlijk nog straffer: arbeid is een feest: de dagen die gevuld zijn, het kunnen bezig zijn voor het goed van mensen en vooral: het kunnen met anderen of op anderen betrokken zijn.
Ik heb het als kind al een tikkeltje raar gevonden dat we de arbeid vieren... door een dag niet te werken. Dit jaar kunnen we het vieren door des te bewuster weer aan de arbeid te gaan, zodra dat zich opnieuw aandient.

Tony, pastor