In mijn agenda, waar ik alle geschrapte activiteiten toch heb laten staan, lees ik dat vandaag de processie van Hanswijk zou uitgegaan zijn in Mechelen, zodat dat op elke (normale) zesde paaszondag gebeurt. Ik zie op dit moment de zon schijnen: zou het alleszins wel het weer geweest zijn voor een schitterende editie. Het is al heel wat jaren dat ik betrokken ben bij de organisatie van deze mooie gebeurtenis, die vanzelfsprekend een Mechels karakter heeft, maar toch ook bijzonder betekenisvol is voor heel ons bisdom.
Voor wie de processie nooit heeft gezien (een ook voor de anderen!) is het een ware aanrader: in enkele grote stappen wordt heel de bijbelse geschiedenis - van de schepping tot de verrijzenis - zeer kunstzinnig in beeld gebracht. Vervolgens wordt de gelovige geschiedenis van onze streken uitgebeeld: de missionering, maar ook de komst van het genadebeeld van Onze Lieve Vrouw in Mechelen. "Toon dat gij onze moeder zijt", is vanouds de kreet die bedevaarders, vaak in grote uitzichtloosheid, tot haar hebben gericht.
Sinds vele eeuwen wordt het beeld, dat permanent te bezoeken is in de bedevaartsbasiliek van Hanswijk, door te stad gedragen, als één van de orgelpunten van de processie. Het gebruik lijkt precies bedoeld voor onze coronatijd: als mensen niet tot bij Maria kunnen komen, gaat zij zelf op weg, om bij de mensen te komen - doorheen de stad - zodat mensen haar kunnen zien en aanspreken. Zo 'toont' ze haar moederschap: is het niet eigen aan elke moeder dat zij naar haar kinderen komt, als de kinderen niet bij haar kunnen komen?
Vandaag trekt het beeld niet uit - het zou uiteraard niet kunnen. Maar ik ben er diep van overtuigd dat dit Maria niet zal tegenhouden om bij ons te komen, ook aan de huizen van onze stad, om zich te laten aanspreken - zoals een moeder doet. Het is genoeg dat je je hart voor haar opent...
Tony, pastor
Het genadebeeld van OLV van Hanswijk, meegedragen in de processie |