Het brengt mij in deze pinksterblog naadloos bij de vraag wat het geslacht is van de Heilige Geest, ik bedoel dan wel ruimer dan alleen taalkundig. Het is bij sommige immers populair om te spreken van "Zij", als men het over deze Goddelijke persoon heeft. Men redeneert dan dat God in zijn drievuldigheid - naast Vader en Zoon - toch ook een duidelijke vrouwelijke component moet hebben en dat dit dan wel de Geest moest zijn. Ik geef toe dat ik sympathie heb voor de bekommernis die hier tot uitdrukking komt.
Anderzijds weet ik het toch niet helemaal... (Op dit feest van Onze Lieve Vrouw van Fatima zouden we het aan haar moeten kunnen vragen.) De Heilige Geest is toch degene die ons zendt - die ons op weg doet gaan? Juist zoals in de klassieke rolverdeling het vooral de vader is die het jonge kind naar school doet stappen, weg uit de paradijselijke bubbel thuis, is dit toch vooral een mannelijke eigenschap. Anderzijds is komt Hij (Zij) als een tedere bries en zet ons evenzeer aan tot vergeving en verzoening. Juist zoals in de klassieke rolverdeling het vooral de moeder is, die het jonge kind helpt opstaan als het gevallen is, is dit vooral een vrouwelijke eigenschap... Zoals bij God zelf is het een verarming om alleen over mannelijk of vrouwelijk te spreken: de Geest is beide. (In het scheppingsverhaal staat overigens dat God de mens maakte naar Zijn beeld: "man-en-vrouw schiep Hij hem"). Het was te denken: onze categorieën zijn gewoon te beperkt om Gods volheid te vatten...
Tony, pastor