De voorbije week moest ik afscheid nemen van iemand die ik al 30 jaar ken en aan wie ik veel steun had. Geen corona, gewoon, de leeftijd, het kaarsje is vredig uitgegaan. Op zo'n momenten voel je het alleen zijn nog veel sterker aan. Hij is zaterdag begraven. Ik kon er niet bij zijn, maar ik kon wel voor hem bidden. Op dat moment heb ik ten volle beseft hoe waardevol een gemeenschap is op zo'n moment, wat de meerwaarde is van 'samen' 'bidden'.
Dat samen gedragen gebed voel ik ook bij ons wekelijks samen bidden. Ook als is het online, je ziet en hoort mensen. Iedereen die dat wil kan participeren tijdens het gebed: bij de voorbeden, als lector, bij het samen zingen en bij de acclamaties,... Ook het samen luisteren naar het Woord en de meditatie is anders dan dat je dat alleen doet. Iets wat je gemeenschappelijk beleefd draagt verder en komt dieper binnen. Voor- en na de viering is er tijd voor een babbel, een ontmoeting, het delen van de voorbije week of wat je bezig houdt. Een beetje zoals dat ook bij een gewone zondagsviering is, maar dan online.
Het geen eucharistie kunnen viering heeft ons creatief gemaakt in het zoeken naar oplossingen, in het zoeken naar elkaar, in het zoeken naar het 'samen' bidden tot God, in het dragen van elkaar.
God-zij-dank over de grenzen van parochies en eenheden heen. Moge dit ons inspireren naar de toekomst om te bouwen aan een gemeenschap waarin het vieren van God en het dragen van elkaar centraal staat.
O ja, voor wie nog wil aansluiten, het kan zeker, gewoon een mailtje sturen, dan doen wij het nodige.
Afspraak volgende donderdag 21 mei om 10:00 uur voor het feest van Ons Heer Hemelvaart.
Mariette, pastor
Mariette, pastor