vrijdag 15 mei 2020

Met de metro uit mijn kot

Voor de eerste keer sinds de ‘lock down’ ben ik met de metro naar het centrum van de stad gegaan. Het deed raar om te beseffen dat het precies twee maanden en één dag geleden was dat ik de metro nam. Het eerste wat me opviel: weinig mensen. En natuurlijk allemaal met een mondmasker, zoals voorgeschreven. En op de vereiste afstand van elkaar.
Als ik bovenkom in metrostation ‘De Brouckère’ zijn de grote werken daar nog steeds bezig. Met groot lawaai. Temidden van al dat lawaai ligt een dakloze te slapen, diep onder zijn slaapzak gekropen. Tijdens de hele corona-miserie is de miserie van deze mensen gewoon doorgegaan, bedenk ik mij. Er is veel veranderd, maar voor hen is er niets veranderd. Tenzij dat er minder plaatsen zijn waar ze te eten krijgen, zoals bijvoorbeeld in de Finisterrae-kerk, waar ik naartoe moet.
In de Nieuwstraat zijn de mensenstromen in de twee richtingen van elkaar gescheiden door dranghekkens. Met regelmatig een rond punt om over te steken naar de andere kant. Dat is zoals in het leven: soms moet je van richting kunnen veranderen…
Hoewel er nogal wat volk op straat loopt, zijn de winkels eerder dunbevolkt. Alleen bij de winkel van een keten die goedkope kledij verkoopt zijn er enkele wachtenden. Ik denk aan de mensen die het misschien wel moeilijk hebben om deze dagen de eindjes aan mekaar te knopen.
In de Finisterrae-kerk zijn er enkele biddenden. In het halfduister brandt de paaskaars, de hele dag lang. Als een verwijzing naar de situatie in ons land: er is licht, het duister wordt al wat minder duister.
Wat kan ik doen om mee wat meer licht te brengen, vraag ik me af.
Thuis gekomen kijk en luister ik naar de meditatie van de nieuwe bisschop van Gent in de kerk van ‘Onze-Lieve-Vrouw ter rive’.
“Ook Maria weet wat het betekent niet op te kunnen tegen overmacht.  Ze zag haar zoon ten onder gaan, en kon niets doen.  Tenzij aanwezig zijn. Een moeder die haar kind niet verlaat”, zegt de bisschop. En met hem wil ik bidden op deze ‘gebedsdag tegen het coronavirus’:

“God van alle leven, van oudsher hebt Gij uw volk redding gebracht.
Gij hebt ons geleerd dat wij niets hoeven te vrezen: geen ziekte die sluipt in de duisternis,
geen kwaal in een gloeiende koorts. Geen nachtelijk onheil…
Wij leven in de schaduw van uw licht. Onder uw vleugels.
Wij verstaan niet steeds wat er gaande is. Maar we roepen U aan…
God, onze Vader, Maria noemde U: « mijn Verlosser ».
Wondere dingen deed Gij aan haar, barmhartigheid hebt Gij getoond, tot in lengte van dagen.
Samen met haar, en met Jezus, uw Zoon, vragen wij U:
toon ook vandaag uw verlossende kracht en uw barmhartigheid aan al uw kinderen,
Gij die leeft in eeuwigheid. Amen.”

Pastor Benno.